- Δημάδης
- (380; – 319 π.Χ.). Αθηναίος ρήτορας και πολιτικός. Ήταν αντίπαλος του Δημοσθένη. Αιχμαλωτίστηκε στη Χαιρώνεια (338 π.Χ.) και απελευθερώθηκε από τον Φίλιππο τον Μακεδόνα, για να αναλάβει μεσολαβητής των ειρηνικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθηναίων και Φιλίππου και αργότερα (336) μεταξύ Αθηναίων και Αλεξάνδρου. Καταδικάστηκε στη δίκη του Αρπάλου, αλλά παρέμεινε στην Αθήνα. Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου (323) και με την επανεμφάνιση του αντιμακεδονικού ρεύματος του αφαιρέθηκαν τα πολιτικά δικαιώματα. Ωστόσο, όταν αποκαταστάθηκε η μακεδονική ηγεμονία μετά τη μάχη της Κραννώνας (322), απέκτησε και πάλι πλήρη δικαιώματα και διαπραγματεύτηκε την ειρήνη με τον Αντίπατρο. Αργότερα έπεσε στη δυσμένεια της μακεδονικής αυλής και δολοφονήθηκε από τον Κάσσανδρο, γιο του Αντίπατρου. Ήταν αυθόρμητος και ορμητικός ρήτορας. Από το σύνολο των 14 λόγων που του αποδόθηκαν μετά τον 1o αι. π.Χ. σώζεται μόνο το πρώτο μέρος του λόγου Υπέρ της δωδεκαετίας και ορισμένα άλλα αποσπάσματα. Σώθηκαν επίσης λαμπρά δείγματα από τα αποφθέγματά του, τα αποκαλούμενα Δημάδεια.
Dictionary of Greek. 2013.